Muzyk, producent, instrumentalista, raper. Jeden z najbardziej pracowitych i utalentowanych artystów w Polsce. Od kilkunastu lat konsekwentnie podąża w raz obranym kierunku artystycznym. Na scenie hiphopowej w kraju osiągnął właściwie wszystko.


Autor 19 autorskich albumów muzycznych. Posiadacz 5 złotych, 4 platynowych i jednej potrójnie platynowej płyty. Trzykrotny laureat Fryderyka - Nagrody Akademii Fonograficznej. Laureat nagrody Bestseller Empiku 2016 oraz nagrody kulturalnej Onetu O!Lśnienia 2016 w kategorii muzyka popularna. Od kilkunastu lat w nieprzerwanej trasie koncertowej. Jeden z pionierów w

wykorzystaniu zespołu instrumentalistów w czasie koncertów hiphopowych w Polsce. Jego płyty, wydawane z rozmachem w oprawie równej wydaniom specjalnym, wielokrotnie debiutowały na pierwszym miejscu zestawienia OLIS. Sprzedaż albumu “Życie po śmierci” przekroczyła 100.000 egzemplarzy stając się najlepiej sprzedającą się płytą CD w Polsce w 2016 r. (zarówno pośród repertuaru polskiego jak i zagranicznego).


Treścią tego albumu są przeżycia i przemyślenia związane z ważnym wydarzeniem w życiu prywatnym muzyka, na którym kariera muzyczna odcisnęła oczywiście swoje piętno. Na początku 2015 roku O.S.T.R. przeszedł w wojewódzkim szpitalu specjalistycznym im. M. Kopernika w Łodzi ratujący życie zabieg rekonstrukcji płuca.


Doceniony przez ś.p. Czesława Niemena, współpracował wielokrotnie z Michałem Urbaniakiem i braćmi Waglewskimi (Fiszem i Emade). Razem z Kasią Nosowską był dyrektorem artystycznym trasy Męskie Granie 2013. W ramach prestiżowego cyklu Made In Polska dał dla TVP Kultura niezwykły, wspaniale wyprodukowany koncert. Lubiany i doceniany za granicą,

współpracował z muzykami z amerykańskiej, brytyjskiej i holenderskiej sceny hiphopowej. Z Chrisem Van Rootselaar i Jaapem Wiewel współtworzy kolektyw producencki Killing Skills. Jego nagrania emitują zarówno stacje studenckie, jak i Program Trzeci Polskiego Radia. Absolwent łódzkiej Akademii Muzycznej w klasie skrzypiec, pomysłowo wykorzystuje przyswojoną wiedzę klasyczną w kompozycjach opartych na czarnej muzyce miejskiej.


O.S.T.R. pochodzi z muzycznej rodziny, urodził się i wychował w Łodzi. Rozpoczynał karierę w kilku lokalnych zespołach, ale szybko dał się poznać reszcie kraju w konwencji solo. Przebił się jako niekwestionowany lider konkursów improwizowanego rap (bitwy freestyle). Taki właśnie krótki i przypadkowy występ na scenie łódzkiego klubu Prokadencja zapewnił mu w 2001 roku kontrakt na debiutancki album w Asfalt Records. Z wytwórnią tą związany jest do dziś. Przyjaciel swoich fanów, człowiek towarzyski, otwarty, na co dzień skromny. Żonaty, ojciec dwóch synów.

WÜ to urodzony 26 czerwca 1981r. kompozytor, producent muzyczny i autor tekstów. Brzmienie jego utworów definiuje szeroko rozumiana muzyka elektroniczna. W 2012 roku wspólnie z Klaudią Szafrańską załóżył duet xxanaxx. Zespół ma na swoim koncie, dwa bardzo dobrze przyjęte krążki, 'Triangles' oraz 'FWRD' wydane nakładem Warner Music Poland. Za kompozycje, produkcje, oraz teksty na obydwu płytach odpowiedzialny jest WÜ. Artysta pracuje obecnie nad materiałem na swoją debiutancką płytę producencką, której premiera przewidziana jest na lato 2017r. Zwiastunem wydawnictwa będzie EP-ka 'W41T 4 1T'. Do współpracy WÜ, zaprosił m.in. Darię Zawiałow, Margaret, BARANOVSKi'ego, Bajkę, Laboleth, Bartka Królika, K-Leah, Rosalie czy młodą obiecującą wokalistkę Julię Wieniawę.

Twórcą Low Roar jest charyzmatyczny Ryan Karazija - urodzony w Kalifornii wokalista i kompozytor, w którego żyłach płynie wybuchowa mieszanka krwi meksykańskiej i litewskiej. Ryan jest blisko związany z Polską, ma tu wielu przyjaciół, co znalazło odzwierciedlenie w tytułach takich piosenek z nowego albumu jak „Gosia” czy „Poznań”.

Utalentowany muzyk, niespokojny duch,  pełen pasji obieżyświat - niezwykła osobowość Ryana znajduje odbicie w jego znakomitej twórczości. W 2010 Karazija przeprowadził się z rodzimych Stanów do Reykjaviku, gdzie nagrał swój debiutancki krążek „Low Roar”. Płyta przyniosła mu rozgłos na świecie i zaproszenia na największe festiwale: Eurosonic, The Great Escape czy  ATP. Ryan nawiązał też współpracę z legendarnym japońskim twórcą gier video Hideo Kojimą - muzyka Amerykanina trafiła do kultowej gry „Death Stranding” (z udziałem  Normana Reedusa, Madsa Mikkelsena i w reżyserii Guillermo del Toro).

Album „Low Roar” zyskał miliony odsłuchań w serwisie youtube, zaś recenzenci chwalili płytę porównując poetykę Low Roar do piosenek Radiohead, Sigur Ros czy Bon Iver. Ryan po premierze znów ruszył w drogę – od Meksyku przez Skandynawię po Polskę, gdzie spędza parę miesięcy w roku. Tu zagrał też wyprzedaną mini–trasę koncertową oraz wystąpił na poznańskim festiwalu „Malta” i białostockim „Halfway”.

Szczęśliwie ten romantyczny wagabunda znalazł również czas, by nagrać kolejny świetny album.

Nowy album Low Roar „Once In A Long, Long While...” - europejska premiera wydawnictwa już 5 maja!

Płyta „Once In A Long Long While…” powstawała w studio w Walii z udziałem bliskiego przyjaciela Ryan’a - Mike’a Lindsaya (Tunng) i pod okiem uznanego producenta Andrew Schepsa (m.in. Red Hot Chili Peppers, Adele, Hozier).

Gościnnie na krążku słychać też piękny wokal islandzkiej wokalistki Jófríður Ákadóttir (JFDR, Pascal Pinon), która śpiewa w singlowym utworze „Bones”.

„Once In A Long…” to płyta prosta, szczera i pełna emocji: 
„ Nie myślałem zbyt długo o tym, jaki album chcę nagrać. Po prostu musiałem wyrzucić z siebie te piosenki. W ten sposób na bieżąco dokumentowałem swoje życie” – mówi Ryan.

Jeszcze przed wakacjami Low Roar będzie promował płytę na koncertach w Polsce: 8.06 w Poznaniu (Spot), 9.06 w Warszawie (Niebo) oraz 10.06 podczas festialu Seazone w Sopocie.

Daria Zawiałow to nieskrępowana, młoda artystka z duszą buntowniczki. Sama pisze teksty i w dużym stopniu angażuje się również w komponowanie swoich utworów. Jest pod tym względem konsekwentna i niezależna. Dokładnie wie, w jakim kierunku muzycznym chce zmierzać. Wśród swoich inspiracji wymienia takich artystów jak PJ Harvey, Radiohead, Warpaint czy Florence and The Machine.

Mimo fascynacji twórczością zagranicznych artystów, Daria Zawiałow śpiewa głównie w języku polskim. W kwietniu 2015 roku nawiązała współpracę z wytwórnią Sony Music Poland.

Jej debiutancki materiał jest utrzymany w klimatach indie popu i rocka, które od zawsze są jej bliskie. Album ukazał się w marcu 2017 roku i zawiera autorskie kompozycje Darii”.

Podczas 53. Opolskiego Konkursu Polskiej Piosenki artystka Daria Zawiałow bezbłędnie wykonała swój najnowszy singiel „Malinowy chruśniak”, zgarniając po kolei: nagrodę Polskiego Radia, Opolską Karolinkę, a także nagrodę stowarzyszenia SAWP! O zwycięstwo na festiwalu rywalizowało jedenastu uczestników, wyłonionych spośród 156 zgłoszeń w kategorii DEBIUTY. Jednak to niesamowita charyzma i energia Darii doprowadziła do zgarnięcia trzech z pięciu nagród festiwalu. Daria zawładnęła publicznością i wprawiła wszystkich w osłupienie.

Ostatnie sukcesy Darii odbiły się szerokim echem wśród innych muzyków! Jej talent został doceniony przez największych artystów polskiej sceny muzycznej takich jak: Mela Koteluk, Piotr Rogucki, Ania Dąbrowska i Maryla Rodowicz. Artyści podzielili się teledyskiem do singla „Malinowy chruśniak” na swoich kanałach społecznościowych.

Rosalie pochodzi z Berlina, ale większość życia spędziła w Poznaniu. W swojej muzyce miesza inspiracje brzmieniem amerykańskiego R&B i hip-hopu lat 80. i 90. z zamiłowaniem do nowej elektroniki. Od 2015 roku coraz śmielej stawia kroki na polskiej scenie muzycznej, występując m.in na Spring Break'u i Openerze. Po kilku gościnnych udziałach (płyty Duit'a czy ABEL'a, kompilacja FLIRTINI) przyszedł czas na debiutancką EP'kę ENUFF. Producencko wsparli ją MIN t, Lux Familiar, Jordah, PASZCZAK, Essex i Mentalcut. Dwa polskie teksty na ENUFF powstały we współpracy z dobrze znanym poznańskim songwriterem, Michałem Wiraszko. W ostatni czasie Rosalie. dołączyła do grona artystów związanych z Alkopoligamia.com, czego efektem jest najnowszy klip do utworu "Pozwól".

Trio Łagodna Pianka na przełom czerwca i lipca zapowiada trzecią już płytę, zatytułowaną ,,Klisze”. Nadchodzący krążek to krótka opowieść o pewnym rozstaniu, samotności w tłumie i szukaniu swojego miejsca na świecie. Producentem jest Kuba Karaś (The Dumplings), który wprowadził do piankowego brzmienia dużą dawkę świeżych, pozytywnie zaskakujących elementów.

Łagodna Pianka pochodzi z malowniczego Sędziszowa Małopolskiego. Za sprawą odrealnionych teledysków, dowcipnych wywiadów oraz świetnej koncertowej renomy szybko zaistnieli w świadomości słuchaczy. Po premierze debiutanckiego albumu ,,Najmniejsze przeboje” (2013) wystąpili na scenach licznych imprez, m.in. Coke Live Music Festival, Męskie Granie, Spring Break czy Jarocina. Następnie piosenkami z albumu ,,Prawie science-fiction” (2015) zawędrowali na playlisty radiowej Trójki i Czwórki, a także spotów stacji TVN.

„Młodzi, bezczelnie zdolni... udowadniają, że warto zapamiętać tę długą angielską nazwę". W skład zespołu wchodzą cztery osoby: Dominik, Janek, Krzysiek oraz Filip
Zespół odpowiedzialny jest zarówno za warstwę tekstową, muzyczną jak i produkcyjną w swoich utworach.
 Swój początek datują na maj 2013 roku i mimo krótkiego stażu, grupa już zdążyła zdobyć duże uznanie zarówno wśród fanów, jak również mediów polskich i zagranicznych. Niezwykle pochlebne recenzje ich twórczości pojawiły się już wśród dziennikarzy z Anglii, Włoch, Hiszpanii, a nawet USA. W ciągu ostatnich lat wystąpili m.in. na Likes Festiwalu w Gdańsku, przed Happysad i The Neighbourhood w klubie Stodoła oraz na Europejskich Targach, Co Jest Grane? w Cafe Kulturalna.
Zapytani o inspiracje bez wahania wymieniają największe gwiazdy indie rocka: Bombay Bicycle Club, Two Door Cinema Club, Foster the People czy Foals. Choć wszystkie te wpływy można usłyszeć w twórczości Young Stadium Club, zespołowi udaje się zachować swój własny, oryginalny styl, który w połączeniu z wyjątkowym wokalem i profesjonalizmem grupy, tworzy unikalną i dotąd niespotykaną na polskiej scenie muzykę, która bez wątpienia ma wszelkie predyspozycje do konkurowania z zagranicznymi gigantami tego gatunku.
Zespół przygotowuje się właśnie do wydania swojej debiutanckiej płyty, która ukaże jeszcze w tym roku.
W 2016 roku zespół zagościł na scenie festiwalu Enea Spring Break w Poznaniu, festiwalu H&M Loves Music w Warszawie, swoją moc pokazali również występując jako support przed brytyjskim zespołem The Vamps, a pod koniec roku rozgrzali publiczność przed koncertem Nothing But Thieves w Warszawie!
 
Ich debiutancki album promuje singiel Forever Young !
 
Współautorami utworu Forever Young są m.in. z Callum Stewart (który współpracował m.in. z Nile'm Rodgersem czy Rudimental) oraz Marli Harwood (Sigala czy Kygo).
 

Ted Nemeth - nazywani przez niektórych nadzieją polskiego rocka alternatywnego. Zespół powstał latem 2010 roku w Łodzi, w garażu, który nie chce z nich wyjść, choć oni wyszli z niego już dawno.

Ich muzyka to spotkanie energii z nostalgią, brudu łódzkich kamienic i czystego szaleństwa zamkniętego w formie, która może zarazem zachwycać, jak i wprowadzać niepokój. Nieprzypadkowo warstwa liryczna ma w tym swój udział, bowiem jako jeden z nielicznych zespołów na rodzimej scenie posiadają teksty po polsku, które mają głębszy sens.

Lider zespołu, Patryk Pietrzak, trafia w sedno problemów swojego pokolenia. Swoboda oraz prostota przekazu sprawiają, że całość jest chwytliwa i wzbudza sympatię wśród słuchaczy. Czasem jednak pozostawia ich w stanie skrajnego dyskomfortu, z całą gamą pytań bez jednej, właściwej odpowiedzi. Ted Nemeth, to nie zespół dla każdego, choć każdy powinien go posłuchać i zrozumieć. Grał m.in. u boku takich zespołów jak: Organek, Pidżama Porno, T.Love Alternative czy Happysad.

W 2016 roku ich debiutancki album „Ostatni Krzyk Mody” zdobył łódzką Armatkę Kultury, za najlepsze co mogło się zdarzyć w ostatnim roku, w tym mieście. Na koncercie, poza debiutem, z pewnością będziecie mogli usłyszeć również utwory, które znajdą się na kolejnym krążku Ted Nemeth.

MaJLo, czyli Maciej Milewski to wokalista, multiinstrumentalista i producent pochodzący z Gdańska. Zadebiutował w 2015 swoją EP pt. „Reverse”. Artysta zwinnie lawiruje pomiędzy elektroniką i nieco melancholijnym indie, okraszając wszystko subtelnym wokalem. Rezultatem tego jest wypracowane osobiste i alternatywne brzmienie.
Pierwsze wydawnictwo zatytułowane jest w ten sposób, gdyż stanowi ono bowiem nieoczekiwany zwrot w jego dotychczasowych muzycznych poszukiwaniach.
„Reverse” to opowieść o muzycznej przemianie, a każdy z sześciu utworów znajdujących się na płycie stanowi osobny element tej metamorfozy. Muzyczna historia zawarta na albumie to paleta barw i emocji. Znaleźć tu można zarówno wycofane, niezwykle intymne i wręcz ascetyczne pod względem instrumentarium utwory jak otwierający album „Lost And Forgotten”, ale i żywiołowe, lecz wciąż pozostające w konwencji produkcje, jak chociażby magiczny „Lights” z gościnnym udziałem Ralpha Kaminskiego. Ujmujący falset MaJLo bardzo korzystnie łączy się z bogatą warstwą brzmieniową jaka charakteryzuje „Reverse”. Autorką niemal wszystkich tekstów jest Asia Bieńkowska.
Album został wydany w grudniu 2015 nakładem wydawnictwa muzycznego Sounddict.

MaJLo – 2015-2017
„Reverse” znalazło uznanie na agregatorach muzycznych muzyki alternatywnej, jak to miało miejsce chociażby w przypadku singla „Lights” opublikowanego na The Vibe Guide, M O S T L Y strings czy Wave Of Good Noise. Utwór z stworzony wspólnie z Ralphem Kaminskim został również zremiksowany przez francuski duet producencki FDVM i rozbrzmiał na kilku ważnych festiwalach muzycznych jak Coachella czy DAYBREAKER. Oryginał utworu osiągnął prawie 400 tysięcy odtworzeń na serwisie Spotify, zaś remiks przekroczył ćwierć miliona.

Album oraz twórczość MaJLo zaczęła być również dostrzegana przez polskie media jak: K MAG, Outrave, Radio ZET Chilli, Interia Muzyka czy Onet Muzyka.

Pomiędzy występami na żywo, między innymi na festiwalu Open'er 2016 MaJLo wydał trzy single: „Try” z Arkiem Kłusowskim, „Apprehension” i „Another Day”. Ostatni zaprowadził jego twórczość do Stanów Zjednoczonych, gdzie został zauważony przez amerykański portal muzyki alternatywnej Indie Shuffle i ogłoszony jako nadzieja 2017 roku. „Another Day” równie dobrze przyjął się na Spotify, gdzie uzyskał już prawie 200 tysięcy odtworzeń.

Singiel został zauważony przez dwóch producentów z Miami i Los Angeles – Martina Gutierreza i RAMI. Remiks „Another Day” wydany przy współpracy Sounddict i Sony Music Denmark osiągnął już ponad 2 miliony odtworzeń na Spotify, zaś artysta zgromadził ponad 700 000 nowych słuchaczy w ciągu jednego miesiąca.

Over The Woods – LP 2017
„Over The Woods” to pierwszy długogrający album MaJLo. Inspiracje czerpane prosto z natury, obserwacja jej piękna i burzliwości stworzyły podwaliny dla muzyki, która rozbrzmiewa na płycie. Zmienność otaczającej przyrody opowiedziana została dźwiękami pełnymi melancholii, ale i gwałtowności. Pomimo kontrastujących elementów album pozostaje spójny brzmieniowo, łącząc subtelny wokal, akustyczne instrumenty i koloraturową elektronikę.
Artysta tymrazem postawił na instrument, który towarzyszy mu od wielu lat – gitarę. „Over The Woods”jest płytą, która może sprawiać wrażenie przepełnionej akustycznymi brzmieniami, jednak bogactwo tych dźwięków okraszone jest licznymi efektami elektronicznymi w postaci noise’ów oraz różnego rodzaju modulacji instrumentów perkusyjnych i klawiszowych.

Album składa się z dziesięciu utworów, które dzięki współpracy z malarką Iwoną Góraj zyskały odpowiadający im wymiar wizualny. Za warstwę wokalną i produkcyjną w całości odpowiada MaJLo, zaś autorką niemal wszystkich tekstów jest Asia Bieńkowska.
 

„Over The Woods” ukazuje się 24 marca nakładem wydawnictwa muzycznego Sounddict.

Coals to młody duet, w którego skład wchodzą Katarzyna Kowalczyk i Łukasz Rozmysłowski. Nazwa zespołu ściśle nawiązuje do znanego z kopalni węgla - Śląska. Prestiżowy brytyjski magazyn The Quietus opisywał ich muzykę jako "marzycielski, eteryczny pop czerpiący na równi z elektroniki i elementów folku". Po zaledwie pół roku istnienia zespół został zaproszony na takie festiwale jak OFF Festival, Open'er Festival, czy Soundrive Festival.
Kasia i Łukasz otwierali także pierwszą w Polsce wideosesję dla legendarnej stacji KEXP, w której to również utwór “Weightless” został wybrany “piosenką dnia” w sierpniu 2015 roku.
Wśród inspiracji Kasia I Łukasz wymieniają m.in. Soap&Skin, Spooky Black, Sigur Ros i Deana Blunta.

Ostatnimi czasy zespół zaczął stawiać pierwsze kroki na zagranicznych festiwalach (Positivus Festival, Reeperbahn Festival, LOFTAS, Tune In Tel Aviv, BUSH Budapest). W listopadzie Coals wystąpili także na festiwalu Iceland Airwaves w Reykjaviku, a także zagrali drugą sesję dla KEXP w słynnym Kex Hostel.

1 grudnia ukazał się ich singiel "Rave03" promujący debiutancki album, który ukaże się w 2017 roku, a jego motywem przewodnim będzie dzieciństwo.

Eric Shoves Them In His Pockets właśnie wydali drugi album długogrający „With Love". Tym samym wyprowadzili się z pierwszej płyty i przy okazji zorientowali się, że stanowią grupę muzyczną już od dziewięciu lat, a niektóre nowe piosenki to wymyślili już co najmniej trzy lata temu. Dzięki temu w ich brzmieniu czuć zmiany kierunków studiów, wycieczki samochodowe i pierwsze śmieciówki.

Nikt tak naprawdę nie wie, czy ich muzyka jest wesoła czy smutna, ale podobno przywołuje dobre wspomnienia z życia, którego nikt nigdy nie miał. Jeśli piosenki z pogranicza najntisowego indie, slacker rocka i hip-hopu brzmią dla Was zachęcająco, to chodźcie na koncert i dajcie Erykom uszczypnąć Was miłością w policzek.

SALK to elektroniczna ryba głębinowa, stworzona przez trzech muzyków i poetę. Zespół powstał pod koniec 2015 roku w Krakowie i w piątym miesiącu swojego istnienia dołączył do szeregów warszawskiej wytwórni NEXTPOP. SALK wierzy w równość muzyki i słowa, a także w to, że polska piosenka to wciąż dobra piosenka.
W roku 2016 zespół zagrał dziesiątki koncertów, do których unikalne wizualizacje tworzy polska artystka, Dorota Tylka. Utwór ,,Matronika”, tytułowy singiel z ich LP, który ukaże się w kwietniu 2017 roku, usłyszały miliony ludzi przed telewizorami podczas 53. KFPP w Opolu, a strony branżowe BRAND NEW ANTHEM oraz SO MUSIC okrzyknęły ich największą muzyczną nadzieją na rok 2017. Do ich ważniejszych osiągnięć artystycznych zaliczyć można również wygraną w konkursie Skoda Auto Muzyka, występ na Soundrive
Festival, a także udział w 16 Festiwalu Filmu Niemego w Krakowie, gdzie na żywo tworzyli muzykę do horroru ,,Upadek Domu Usherów”.

Media oraz fani często wspominają o konwencji, w jakiej SALK prowadzi social media, a bloger muzyczny MUZYK 2.0 określił to zjawisko ,,indiowym światem pierogów, falafli, europalet i kotów mówiących głosem z syntezatora Ivona”.

Zespół szybko wypracował własny sposób porozumiewania się z fanami, a przeglądając ich strony społecznościowe można poczuć się członkiem tajemnego plemienia, które żyje głęboko pod wodą i odżywia się głównie pierogami.

Brand New Anthem:
"Co jest największym atutem SALK? Bezkompromisowość. Ich brzmienie nie jest kalką skandynawskich czy brytyjskich inspiracji (...). Swoją wrażliwość eksponują w sposób, który nie przyprawia o mdłości – muzyka SALK jest zrównoważona i w swojej równowadze wręcz magnetyczna. Brzmienie krakowskiego zespołu wypełnia dokładnie tyle dźwięków i
przekazu, ile potrzebnych jest do zbudowania zainteresowania i przyjemnego, nieco tajemniczego nastroju.”
Gazeta Wyborcza o opolskich debiutantach:
„SALK (...) w swojej twórczości balansuje na pograniczu alternatywnego rocka, folku, elektroniki i ambientu. Doskonale słyszalne jest to w utworze "Matronika", gdzie lekko dziewczęcy wokal Marceli Rybskiej miesza się z ambientowym tłem i nieśpieszną, usypiającą melodią. Ta z czasem nabiera mocy i przeistacza się w ścianę dźwięku, której nie powstydziłaby się grupa Sigur Rós. To jeden z ciekawszych utworów w tym zestawieniu”.

Maria Sadowska (jurorka Skoda Auto Muzyka):
"Salk fantastyczny, zaczarował nas. Miałam wrażenie, że opowiada nam jakąś historię. Mają pomysł na siebie, wyglądają tak, jak brzmią, nikogo nie udają. Są bardzo dojrzali, choć to bardzo młodzi ludzi".

W erze dominacji elektroniki, powrót do lat 60. - epoki dla muzyki odmiennej równie stylistycznie, co technicznie od czasów współczesnych - zdaje się być nie tyle eksperymentem, co wręcz przejawem szaleństwa. Jednak w twórczości The Fruitcakes nie ma przypadku - to świadomy dobór środków, dzięki którym powstała wyjątkowa koncepcja zespołu robiącego ogromną różnicę na scenie polskiej muzyki XXI wieku.

Oddając hołd klasyce rocka końca lat 60., czego dowodem są silne wpływy The Beatles i sceny psychodelicznej, The Fruitcakes tworzą muzykę niesamowicie dopieszczoną harmonicznie. Obranie tej drogi zaowocowało brzmieniem melodyjnym, pełnym wysublimowanych smaczków i nieoczywistości, które finalnie składają się na niezwykle spójny materiał. Krążek zatytułowany The Fruitcakes 2 ukarze się wiosną 2017 roku nakładem wytwórni Let’s Hope Aliens Are Vegan Records.

Dwanaście utworów zarejestrowano techniką analogową w studiu im. Adama Mickiewicza w Warszawie, tym samym, w którym powstawały płyty takich formacji jak Lenny Valentino, Lilly Hates Roses, Ścianka czy Kristen. Dzięki dobraniu metody nagrań do stylistyki kompozycji, uzyskano niesamowicie autentyczny efekt, w którym czuć ducha przeszłości. Sztukę tę udało się osiągnąć za sprawą dwóch wielkich postaci polskiej muzyki, które czuwały nad powstaniem materiału - Maciejowi Cieślakowi, współtwórcy wspomnianych już Ścianki i Lenny'ego Valentino, który zajął się nagraniem, produkcją oraz miksem oraz odpowiedzialnemu za mastering Marcinowi Cichemu, znanego m.in. ze Skalpela.

The Fruitcakes nie silą się na imitowanie muzyki sprzed lat. Nagranie najnowszej płyty było świadomym twórczo procesem, w którym u podstaw komponowania utworów leżał nacisk na brzmieniową spójność, harmonię i dbałość o warstwę liryczną, co dało efekt w postaci materiału wyrazistego i złożonego w swojej strukturze. Zamiast pójść na skróty, zespół pozostał wierny swoim inspiracjom i narzuconym przez nie standardom - słychać to w każdej spośród dwunastu piosenek, które znalazły się na The Fruitcakes 2, płycie, która ma nie tylko szansę przypomnieć o tym, dlaczego muzyka lat 60. wciąż wywiera tak silny wpływ na wielu współczesnych twórców, lecz przywrócić wiarę w twórczość opartą na dążeniu do autentyczności, a nie jedynie efekciarstwa.

Mimo swej niemiecko-brzmiacej nazwy to trio z Estonii (Tallinn), którego trzon tworzy dwóch muzyków (Kaspar i Tarvi) oraz skupiająca na sobie całą uwagę wokalistka Rosanna, która miała swój epizod w estońskiej wersji Idola. Z dwoma albumami i kilkoma singlami na koncie zmieniają zimną i nieco ponurą aurę ich kraju w słoneczne i pogodne utwory utrzymane w konwencji electro/synth popu. Ich muzyka eksponując beztroskę i tęsknotę kreuje otaczającą  lepszą rzeczywistość.

Grupa założona przez dwójkę braci Mattia i Elie Rosinski. którzy urodzili się i wychowali we Francji, ale po rodzicach mają polskie pochodzenie. Od najmłodszych lat interesowali się muzyką, nieustająco grając w rodzinnym domu w Bordeaux a po ukończeniu szkoły średniej postanowili kontynuować edukację muzyczną poza Francją, w Anglii. Udało im się dostać na studia muzyczne w prestiżowej szkole Academy of Contemporary Music gdzie zaprzyjaźnili się z Edem Sheeranem, z którym wspólnie mieszkali.

W 2013 wzięli udział w programie Must Be The Music i dostali się do finału zajmując drugie miejsce. W 2014 awansowali do półfinałów eliminacji Przystanku Woodstock, Festiwalu w Jarocinie oraz zagrali na pierwszym w Polsce akustycznym koncercie w ramach brytyjskiego projektu Sofar Sounds. Również w 2014 zdobyli nagrodę Jury festiwalu Top Trendy 2014 a nastepnie nagrodę główną na festiwalu muzycznym w Jarocinie, a na początku sierpnia zagrali na dużej scenie festiwalu Woodstock (wygrali eliminacje zespołów konkursowych). Wiosną 2015 podpisali kontrakt z wytwórnią Universal Music Polska i przystąpili do nagrywania debiutanckiego albumu pod czujnym okiem wybitnego producenta Bogdana Kondrackiego.

Ich debiutancki album „Grizzlin” ukazał się 22 kwietnia 2016 i zawierał 11 piosenek w języku angielskim.

Niemoc to elektroniczno-gitarowe trio z Zielonej Góry, znakomite połączenie sennej, lekko egzotycznej atmosfery z wyraźnymi wpływami new wave’u i post-punka. Istniejący niespełna 2 lata zespół już zdążył namieszać na rodzimej scenie.
Filip Awłas, Michał Drozda i Radek Reguła najpierw wydali własnym sumptem dwie EP-ki, dzięki którym zaczęli koncertować po kraju i to właśnie występy na żywo stały się siłą napędową Niemocy. Krótko potem przyszło zaproszenie na poznańską edycję Boiler Room oraz support m.in. dla KAMP!

Rok 2016 okazał się przełomowy dla zespołu. W styczniu nakładem Please Feed My Records ukazała się EP-ka "Kaiseki". Sporo zamieszania narobił także ich remix utworu “Przyjmij Brak” duetu RYSY. Z kolei występem na Spring Break w Poznaniu Niemoc zapewniła sobie intensywne koncertowe lato, w tym przystanki na Sziget, OFF Festival,  Nowe Horyzonty czy DOMOFFON Festiwal.

W listopadzie ukazał się winyl “Paramaribo” nagrany dla Father And Son Records And Tapes, a zespół wystąpił w roli supportu przed M83. Na wiosnę planowana jest nowa winylowa EP-ka dla należącej do Kamp! wytwórni Brennnessel.

57 (wymawiane po koreańsku jako Oh-Chill ) to rockowy duet z Seulu, w skład którego wchodzi gitarzysta JunHong Yun oraz perkusistka Seol Kim. Zespół został założony w 2012 roku jako trio, a nazwę zaczerpnął z jednej z piosenek grupy Biffy Clyro, którą artyści uznają za swoją główną inspirację. Niedługo potem, po odejściu jednego z muzyków formacja przekształciła się w duet. W 2014 roku zespół przeniósł się ze swojego rodzinnego miasta Jeonju do stolicy – Seulu, gdzie od razu zaskarbili sobie przychylność nie tylko słuchaczy, ale też krytyków. Ci drudzy okrzyknęli 57 projektem, który warto obserwować.

W październiku 2014 roku duet zaprezentował swoją długo wyczekiwaną, debiutancką EP-kę zatytułowaną po prostu 57. Silnie inspirowane garażowymi, alt rockowymi formacjami wydawnictwo przepełnione jest organiczną energią i brzmieniem, które szczególnie dobrze sprawdza się na koncertach.

W 2015 roku 57 uczestniczyło w dwóch znaczących koreańskich przeglądach dla młodych zespołów. Grupa zwyciężyła w konkursie KT&G Band Discovery, a w Hello Rookie dotarli do samych finałów. Artyści popłynęli na fali sukcesów i już rok później pojawili się na wielu znaczących koreańskich festiwalach: Jisan Valley Rock Festival, Busan International Rock Festival, Jeju Stepping Stone Festival, a także na jednym z największych azjatyckich showcase’ów – Zandari Festa.

2016 rok przyniósł ze sobą pierwszą podróż do Wielkiej Brytanii, gdzie 57 zagrało na cenionym festiwalu Liverpool Sound City Festival. To nie był ich jedyny europejski koncert – grupa udała się na zakończoną sukcesem trzytygodniową trasę po Anglii. Przystankami na niej było choćby manchesterskie Night & Day Cafe czy The Windmill w londyńskim Brixton.

57 pracują obecnie nad pierwszym długogrającym wydawnictwem, którego premierę zaplanowano na czerwiec 2017 roku. Aby uczcić jego pojawienie się na rynku, grupa zagra wiosenne tournee po Korei Południowej i ponownie odwiedzi Wielką Brytanię.

JunHong Yun (gitara /wokale )
Seol Kim (perkusja / chórki)

DYSKOGRAFIA:
Like Seething Lava (LP)- premiera w czerwcu 2017
Coldface (singiel) – październik 2016
Pray For The Dead (singiel) - lipiec 2016
“57” (EP-ka) - listopad 2014

Nazwę projektu, który firmuje Benas Aleksandravičius dość ciężko znaleźć poprzez wyszukiwarki, ale jego energia napędza cały zespół a dzięki występom pod swymi inicjałami od 2013 zdobywa coraz większą rozpoznawalność powoli wykraczającą poza rodzimą Litwę.
Jest młodym i niepokornym twórcą, który rzucił szkołę by skoncentrować się na muzyce. Choć  jego stylistyka chętnie jest porównywana z Bombay Bicycle Club to w indie-rockową formułę wkłada całe swe serce nie zamykając się w jednym nurcie. Na scenie jest pochłonięty swoją sztuką czym zjednał sobie poklask publiczności Litwy a także wygrał nagrodę publiczności Tallinn Music Week showcase festiwal. Na SMC zaprezentuje materiał z debiutanckiej płyty oraz kilku EP-ek.

EinarIndra to projekt islandzkiego muzyka, który łączy delikatną elektronikę z modulacją własnych wokali. Choć forma muzyki jest elektroniczna to jej autor woli określać ją jako ‘electronic soul’.
Brzmienie starodawnych syntezatorów, zmodyfikowane, podwyższone głosy, rozległe i delikatne płaszczyzny brzmień oraz futurystycznych rytmów charakteryzują muzykę einarIndra.
Muzyk pierwszy album wydał w 2014 dzięki cenianej islandzkiej wytwórni Möller Records. Od tamtej pory skupia na sobie uwagę nie tylko islandzkiej sceny muzycznej.

Wykonawca z małej acz bogatej muzycznie Islandii. Wokalistka i instrumentalistka łącząca w swej muzyce indietronikę, dream pop z ethereal music. Dała się poznać w grupie mum a jej głos pojawił się na albumie „0” Low Roar. 

Zespół powstał pod koniec 2012 roku, mają za sobą 8 tras koncertowych w 12 krajach

(USA, Wielkiej Brytanii, Niemczech, Francji, Holandii, Belgii, Szwajcarii, Irlandii, Łotwie, Estonii, Chorwacji i Polsce).

Wystąpili także na kilku polskich festiwalach mi.in. (Opener Festival, Spring Break czy Slot Art Festival,), mieli okazje dwukrotnie zagrać pełnometrażowy koncert w prestiżowym Studiu Im. Agnieszki Osieckiej w Radiowej Trójce. W 2015 zespól zagrał trasę na Wyspach Brytyjskich, podczas której wystąpili na Victorious Festiwal w Portsmouth, obok takich formacji jak The Flaming Lips, We Are Scientists czy Peter Hook & The Light.

Debiutancki singiel "Youth" miał swą premierę na falach legendarnego amerykańskiego radia KEXP. 30 czerwca 2015 roku ukazała się ich druga płyta zatytułowana „Mokotów”.

Rok 2016 rozpoczął się dla zespołu bardzo obiecująco zostali, bowiem zaproszeni na jeden z największych showcase’ów na świecie, czyli SXSW w Teksasie. Pod koniec lipca zespół zagrał w szwajcarskimi Lucern na Blue Balls Festival, gdzie także wystąpili m.in. AIR, Shura, Sóley, Ibeyi, Zola Jesus, SOHN, czy Laura Mula. Pod koniec ubiegłego roku duet zrealizowali projekt koncertowy na 30 lecie kultowej płyty zespołu The Smiths „The Queen Is Dead” z którym zjechali całą Polskę. Obecnie pracują nad nowym materiałe.

Poznański kompozytor i pianista o wszechstronnych zainteresowaniach muzycznych. Jeden z pierwszych polskich przedstawicieli nurtu contemporary classical. Jego twórczość bywa porównywana do utworów takich kompozytorów jak Ludovico Einaudi, Ólaruf Arnalds, Nils Frahm, czy Max Richter. W 2016 wydał płytę „Love Lost”, zawierającą 9 instrumentalnych kompozycji na fortepian, skrzypce i wiolonczelę. Wraz ze swoim trio koncertuje w klubach, domach kultury i na festiwalach muzycznych, filmowych i poświęconych szeroko pojętej sztuce, m. in. Enea Spring Break w Poznaniu, Dwa Brzegi w Kazimierzu Dolnym, czy Labirynt w Słubicach. Okazjonalnie występuje także solo, np. podczas Piano Day w poznańskiej Scenie na Piętrze. Tworzy również muzykę filmową. Zanim poświęcił się solowej karierze, był współzałożycielem i głównym kompozytorem indie-popowego zespołu Hello Mark, z którym zagrał na Open’er Festival, Spring Break oraz wielokrotnie w studiach Polskiego Radia i TVP.